De twee dagen op Manda waren heerlijk, maar zo voorbij. Justus had een programma voorbereid, ik zou hem volgen. Na onze ontmoeting gaf ik hem een doos pennen die Elly me had meegegeven en een zak met naalden en verbandmiddelen van Maryvon. Hij was er heel blij mee. Ik had zelf ook een cadeau meegenomen.
Daarna gingen we samen naar de Polytechnische school. Anna en Cees waren er hard aan het werk: nieuwe dakgoten en leidingen. Bij de koffie spraken we met Adam Kapote, de voorzitter van de schoolcommittee die niet erg coöperatief blijkt te zijn. Een stevig gesprek, hij belooft beterschap.
Daarna naar het team van de Manda primary school. De nieuwe directeur heet Suleiman Mwarabu. Een slimme man die een speech voor de sponsor heeft voorbereid die hij tijdens de lunch met het hele team ten gehore brengt. Hij wil graag dat de sponsor weer terugkeert op het nest.
Daar kan geen sprake van zijn, we blijven vrienden. Ik wijs naar Justus, een van de jongeren van Manda die het initiatief heeft genomen om zijn community te gaan helpen. Zijn project is opgestart, ik help hem met kleine bijdragen. Verder wil ik graag doorgaan met de studiebeurzen van de leerlingen.
Na de lunch heb ik met de 12 vrijwilligers van Manda gesproken. Zij hebben net de eerste training van een week achter de rug die de officer of health heeft verzorgd. Zij zijn gemotiveerd om aan de slag te gaan. Eerst het in beeld brengen van de problemen in de gezinnen waar zij verantwoordelijk voor zijn: zijn de kinderen ingeënt, zijn er latrines, zijn er muskietennetten, etc. Na deze inventarisatie gaan ze aan de slag met een aantal prioriteiten.
Daarna een bezoek aan de kliniek van dr. Billah, waar Justus laat zien hoe hij de apotheek heeft gemoderniseerd. Er is een afscheiding gemaakt tussen de verkoopafdeling en de afdeling waar de duurdere medicijnen worden bewaard. Hij schrijft elke maand de opbrengst bij op de rekening van zijn project.
Tenslotte een bezoek aan zijn moeder, een oud dametje. Ik word hartelijk ontvangen en we eten papaya. Daarna ga ik naar mme Perice, een van de onderwijzeressen van de Manda school. Bij haar thuis is een kamer waar ik kan overnachten. Zij heeft een heerlijke maaltijd bereid met haar dochter.
De volgende morgen achter op de motor (bodo bodo) naar Mwamtsefu, de school waar Willie de Bruin sponsor van is. Het is een prachtige school geworden, compleet met watertanks, toiletten en staffroom. Echt iets om trots op te zijn.
Daarna nog een goed gesprek met Justus over de voortgang van het project. Een onderdeel was nog niet ingevuld: het drinkwater project. Hoe krijgen we schoon drinkwater in de hele community zonder al te hoge kosten. Ik heb een idee. Op een aantal plaatsen in de community graven de mensen grote gaten in de grond van 10 meter bij 10 meter en 3 meter diep. De boden en de muren bedekken we met landbouwplastic. We bevestigen goten aan een aantal huizen rondom met golfplaten daken en verbinden deze via regenpijpen aan de regenbak. Deze stroomt in een mum van tijd vol. Justus gaat onderzoeken of dit idee haalbaar is. Als het lukt, kunnen we voor heel weinig geld alle bewoners voorzien van schoon drinkwater.
We houden jullie op de hoogte!
In Manda, Kenia is inmiddels het regenseizoen begonnen en dat had het land hard nodig.
